Kreu i PBDNJ-së, Vangjel Dule, ishte i ftuar në Forumet UET me temë Reformizmi vs Populizmi, ku bashkëbisedoi me studentë dhe pedagogë të Universitetit Europian të Tiranës mbi situatën aktuale politike dhe pozicionimin e tij në krah të opozitës

PBDNJ-ja është një parti që përfaqëson të drejtat e minoriteteve në vend dhe ka një lidhje të fortë me minoritetin grek në veçanti. Si profil partie do të mirëkuptohej qenia e saj në qeveri, pavarësisht se cilit krah politik i përket qeveria, por kreu i kësaj partie Vangjel Dule ka zgjedhur të jetë në opozitë dhe të mbështesë protestën e iniciuar nga Partia Demokratike në situatën aktuale. Dule i ftuar në Forumet UET nën moderimin e pedagoges Belina Budini, i bëri një skaner situatës ku ndodhet opozita dhe politika në prag të zgjedhjeve të reja parlamentare duke theksuar se mungon besimi se këto zgjedhje do të jenë të lira dhe të ndershme. I pyetur për rolin e ndërkombëtarëve në këtë situatë, Dule ka zbuluar një fakt që nuk ishte artikuluar më parë publikisht; një propozim që ka ardhur nga përfaqësues diplomatikë për partitë e vogla aleate të PD-së. Sipas tij iu është propozuar që të futen në zgjedhje edhe pa PD-në pasi kjo do t’u jepte mundësinë të shtonin fuqinë e tyre elektorale dhe mandatet e tyre në Kuvend.

Çfarë qëllimi apo funksioni kryeni ju si parti kur është shumica që ka deputetë që vijnë nga shtresat që ju pretendoni të përfaqësoni? A nuk ju rrëzon kjo?

PBDNJ pavarësisht që i mëshon aspektit të të drejtave të njeriut dhe të minoriteteve, nuk është një parti me bazë teknike. Nuk është një parti që përfaqëson ekskluzivisht pjesëtarët e minoritetit grek apo të minoriteteve të tjera. Është një parti e cila ka këtë veçanti, por në të njëjtën kohë ka një axhendë e cila fillon që me çështjet ekonomike financiare të vendit, me çështjet e mbrojtjes apo politikës së jashtme. Rrjedhimisht të qenit shumë e interesuar dhe e fokusuar në realitetin e të drejtave të minoriteteve në vendin tonë, nuk do të thotë se është një parti ekskluzivisht e tyre. Është një parti si gjithë të tjerat, në një kohë që disa parti mund të kenë çështjet ekologjike në një këndvështrim më të veçantë, ne kemi dimensionin human. Në lidhje me faktin se aty ku ne kemi mbështetjen më të madhe në grupet e minoriteteve, ka edhe përfaqësues të tyre që janë me forca të ndryshme politike, personalisht nuk e kam parë kurrë nga verbëria e interesit partiak dhe nuk kam qenë ndër më luftarakët kundër tyre, sepse nuk mund të pretendosh që të kesh një mbështetje në përqindje që u qasen totalitarizmit në një komunitet. Ka edhe aty mendim ndryshe, qoftë për të drejtat e tyre dhe mënyrën e garantimit të tyre, qoftë për çështje të tjera që preokupojnë. Aty ku më shqetësues është momenti që këta përfaqësues në vend që të jenë në rolin e ambasadorit dhe të misionarit të të drejtave të këtyre komuniteteve, pranë partive të pushtetit dhe aq më tepër kur këto parti janë në qeverisje, shndërrohen në të kundërtën. Në misionarë të interesave të partive të mëdha apo të qeverive, të kohëve të ndryshme, me qëllim që të paralizojnë përpjekjet e këtyre komuniteteve në betejën e tyre, për të marrë të drejtat që iu takojnë. Janë dy realitete të cilat janë të ndryshme, ku të parin do ta mbështesja me gjysmë zëri dhe për të dytin do isha kategorikisht kundër.

Ju keni një lloj beteje të fshehtë me ta?

Në politikë nëse nuk ke beteja të fshehta do të thotë që nuk je në politikë. Rrjedhimisht është një betejë e tillë, nuk do më pëlqente në asnjë rast që këta përfaqësues të dilnin nga roli periferik në jetën politike, të një minoriteti dhe të eklipsonin rolin që luan partia PBDNJ, e cila luan rolin e një force kryesore në hapësirat ku jetojnë anëtarët e minoriteteve.

Një përshtypje nga ana e juaj mbi paktin e reformizmit politik që ka hartuar UET…

Në një kohë që nuk mund t’ju them kush do të jetë fituesi i zgjedhjeve të ardhshme, nuk mund të parashikoj, mund t’ju them me siguri të plotë kush është humbësi. Dialogu është humbësi. Sërish në vendin tonë do të shkojmë në zgjedhje me kryefjalë, do të jenë zgjedhje të lira të ndershme apo do të jenë zgjedhje të manipuluara. Ky debat do të vazhdojë para, gjatë dhe pas zgjedhjeve kurdo që të zhvillohen ato. Kjo është një fatkeqësi. Asnjëherë nuk mbaj mend që të jetë zhvilluar në periudhën parazgjedhore një debat me terma politikë, me terma platformash, programesh dhe aq më tepër kaq ambicioze siç i keni përshkruar dhe i keni detajuar ju. Nuk duhet të keni asnjë lloj shprese se ky material do të ketë një fat diskutimi gjatë fushatës parazgjedhore. Dëshiroj të pranoj realitetin që është i hidhur në këtë rast, nuk kemi arritur jo vetëm në fushatat zgjedhore, por as në parlament të diskutojmë çështje të tilla parimore. Nëse do t’i hidhni një vështrim studimi procesverbaleve të punimeve të Kuvendit, në seanca plenare dhe komisione do të shikoni që mbizotëron kush jam unë, kush je ti, çfarë kam bërë unë më mirë se ti e kështu me radhë. Ajo që unë e gjeta me shumë vend është reforma kushtetuese dhe në fakt unë e kisha menduar dhe diskutuar aq sa kisha mundësi, që duhet të ishte kryefjala e këtij mandati parlamentar. Pas kaq vitesh ishte një kohë optimale që të konstatohen mangësitë e Kushtetutës dhe ne kemi patur edhe fatin e hidhur t’i përjetojmë sidomos aspektet negative në mënyrë shumë të ndjeshme. Ishte momenti dhe aty duhej të fillonte me ngritjen e një komisioni gjithëpërfshirës, parlamentar po paralelisht mbështetur edhe nga një komision jashtëparlamentar, përpjekja e reformimit kushtetues, e cila do të përfshinte reformimin e sistemit politik, Reformën në Drejtësi, reformën në shumë aspekte të tjera. Por që si gjithmonë bëjmë reforma nëse mund t’i quajmë reforma ato që janë bërë në vendin tonë, të cilat janë të fragmentarizuara, të cilat janë fort të politizuara dhe kur janë të politizuara natyrisht që nuk kanë karakterin e gjithëpërfshirjes. Duke mos patur një karakter të tillë nuk gëzojnë edhe mbështetjen e duhur për të qenë reforma afatmesme dhe afatgjata. Kur kryen reforma siç është reforma territoriale-administrative që votohet në mënyrë të njëanshme, pavarësisht se e kishte shumicën e cilësuar në parlament dhe është një reformë që do prekë dhe ndikojë jetën e vendit dhe të shoqërisë për disa dekada, e imagjinoni se nesër pushteti, nëse do të jetë kjo pas këtyre zgjedhjeve apo të tjera, do ta administrojë një qeveri tjetër e një force tjetër dhe rrjedhimisht kur nuk ka qenë e pëlqimit të saj dhe nuk ka patur mbështetjen e saj, kjo lloj reforme dhe trajta përfundimtare që mori ajo, natyrisht që nuk do të kemi një funksionalitet, i cili është i nevojshëm që të japë frytet e veta një reformë. Aq më tepër Reformën në Drejtësi që ju e shikoni, e cila shkon nga pengesa në pengesë dhe nga vonesa në vonesë dhe është për të ardhur keq. Kemi dëgjuar debatin parlamentar që në vend të përqendrohet te thelbi i reformës, kemi politikanë të cilët shfrytëzojnë podiumin e parlamentit duke u përpjekur që një reformë të tillë madhore ta përdorin edhe si një farë kërcënimi politik, se ku do të shkoni ju pasi të miratohet Reforma në Drejtësi. Një reformë nuk ka për objekt një individ apo grup individësh për të funksionuar në dëm dhe në disfavor të tyre. Natyrisht që ka dhe pasoja të tilla, por ato janë dytësore në krahasim me atë që po përpiqen të sjellin me mënyrën e funksionimit të këtij sistemi.

Çfarë pritet të ndodhë në favor të aleancës tuaj të re, koalicionit me të cilin jeni bashkuar?

Unë besoj se çfarë kishte për të ndodhur ka ndodhur. Tani mbetet të shohim të manifestohet dhe më pas të analizojmë, ta korrektojmë. Është një fakt që gjysma e spektrit politik të vendit nuk është regjistruar për zgjedhjet e ardhshme. Ndërsa gjysma e gjysmës tjetër e cila ndonëse janë regjistruar kanë deklaruar se nuk do të marrin pjesë në zgjedhje. Pra i bie që nëse asgjë nuk do ndryshojë dhe unë nuk investoj asnjë shans në këtë variant, i bie që vetëm ¼ e spektrit politik të marrë pjesë në zgjedhjet e ardhshme. Në këtë rast gjithsekush e merr me mend se vetëm zgjedhje nuk mund të jenë. Rrjedhimisht shtyrja e zgjedhjeve është e paevitueshme. Për një kohë që dëgjon mendime që kjo është një shkelje e rëndë e Kushtetutës, veçse mos harroni se në këtë vend nuk operojmë me Kushtetutë, nuk operojmë me ligje, në këtë vend kompromisi ndërpartiak gjithmonë ka funksionuar në dëm të kushtetutshmërisë dhe të ligjit. Nuk duhet të harrojmë që në vitin 2009 brenda natës dy forcat e mëdha politike ndryshuan kushtetutën, jo në një por në disa nene të saj. Rasti më i fundit në 22 korrik ndryshuam sërish dokumentin themelor të shtetit, në dhjetëra dispozita të saj me një shpejtësi të tillë që shumica e parlamentarëve nuk kishin mundësi të konceptonin thelbin e asaj që po ndryshonte dhe të renë që solli ajo. Rrjedhimisht po, shtyrja e zgjedhjeve nuk është në harmoni me parashikimet kushtetuese, por do të kemi një shtyrje të tillë. Do gjendet formula me një votim të cilësuar të mbështetur nga dy forcat e mëdha politike. Nga ana tjetër, besoj që është momenti që të mos shikojmë vetëm aspektin negativ. Kemi patur 26 vite procese zgjedhore tërësisht apo pjesërisht të manipuluara. Dy lojtarët e mëdhenj të politikës e dinë fort mirë se çfarë i kanë bërë njëra-tjetrës. Edhe PS-ja e di shumë mirë se si i ka manipuluar zgjedhjet kur ka patur mundësi në dëm të PD-së, por edhe PD-ja e di shumë mirë se çfarë ka bërë në dëm të PS-së. Është hera e parë në një kohë që gjithmonë deri më sot gjendej kompromisi midis dy lojtarëve të mëdhenj, edhe për sa i përket sistemit zgjedhor, edhe për sa i përket administrimit të sistemit zgjedhor që të gjenin gjuhën e përbashkët e cila gjithmonë synonte që të dëmtonte interesat e forcave të vogla politike. Është hera e parë që nuk e gjejnë këtë gjuhë. Unë e konsideroj një zhvillim pozitiv. Le ta konsiderojmë liderin e opozitës, zotin Basha, si një djalë plëngprishës, i cili distancohet nga ky sistem i zgjedhjeve të manipuluara sepse në një rast të ndryshëm do të mund të priste dhe ai radhën siç u ka ardhur të dy palëve, në konsekuencë që të përdorte sistemin dhe administrimin e procesit në favor te tij dhe në dëm të partisë socialiste. Pra në këtë moment duhet ta shohim pozitivisht dhe të investojmë që një herë e mirë Shqipëria të dalë nga harta e vendeve me zgjedhje problematike. Në pak vende i shkon ndokujt në mend të prekë votën. Epo në vendin tonë ndodh kjo. Nuk shkon me mendimin se sa vota do fitosh, po është vëmendja kryesore e përqendruar në aspektin se si do ta mbrosh atë votë që ti ke marrë dhe kjo është shumë e rëndësishme. Nuk është një e fshehtë t’ju them se në parti të nivelit të PBDNJ-së investohet më shumë kohë dhe energji për të ngritur strukturën e mbrojtjes së votës se sa për të përpiluar programin. Nuk ke asnjë mundësi tjetër të mbijetosh. Për disa politikanë është shumë komode sepse arrijnë të fitojnë mandate qeverisëse edhe pa patur mbështetjen e qytetarëve. Ndërsa disa të tjerë duke patur edhe mbështetjen e qytetarëve, mund ta shohin veten e tyre jashtë radhëve të parlamentit apo forcave politike.

Mos ndoshta mbivendosja, paravendosja dhe plotësisht vendosja e gjithë diskursit politik me zgjedhjet e lira dhe të ndershme, në fakt është një populizëm i liderit aktual të politikës, liderit të opozitës si një mënyrë për të mos përballuar garën elektorale, për shkak të 100 konteksteve, dhe për të marrë një avantazh paraelektoral pa kaluar në zgjedhje?

Unë do të dëshiroja t’u qëndroja disa fakteve. 26 vite nuk kemi patur zgjedhje të lira e të ndershme. Rotacione kemi patur, por disa prej tyre janë shoqëruar me bojkote parlamentare. Tani, zgjedhjet e vitit 2015 krahasuar me ato të vitit 2013 ishin gjysmë hapi mbrapa, me problemet e konstatuara jo prej nesh, por nga OSBE-ODIHR, të cilat janë të printuara në raport të shoqëruara me rekomandimet përkatëse. Ndryshimi i parë thelbësor nga zgjedhjet e mëparshme është se në një kohë ku zgjedhjeve të radhës u paraprinte në kohë reforma zgjedhore, sipas rekomandimeve të OSBE-ODIHR, është hera e parë që nuk krijohet reformë dhe përgjegjësia është e dy palëve kryesore dhe mbi të gjitha është e palës së qeverisë. Pra shkojmë në këto zgjedhje nëse marrim të mirëqenë datën 18 qershor me asnjë rekomandim të OSBE-ODIHR të reflektuar me amendim në kodin tonë zgjedhor. Pra problemet trashëgohen ashtu siç i kishim në të shkuarën pa asnjë përmirësim, pra humbjen e kemi në xhep. Tani shkojmë e shohim disa faktorë të tjerë, zgjedhjet e pjesshme që u bënë. E nis me Korçën, sepse atëherë ne ishim në koalicion me PS-në dhe relatat tona nuk ishin të acaruara dhe jam i bindur se fitorja e PS-së me mbështetjen e të gjithë aktorëve aleat ishte më se e sigurt në Bashkinë e Korçës, që lindi për shkak të zhvendosjes së kryetarit në postin e nënkryetarit të qeverisë. Është shndërruar vjedhja e votës në kleptomani. Pse i vodhi atëherë zgjedhjet në Korçë Partia Socialiste? Është çështje psikologjie, ishte më se e sigurt, nuk kishte asnjë shans opozita. Pas zgjedhjeve të Korçës shkojmë te zgjedhjet e Dibrës. Këtu kemi një element tjetër. Ndërsa është bërë fjalë për shitjen dhe blerjen e votës edhe para zgjedhjeve të vitit 2013, edhe në zgjedhjet e vitit 2015, në vitin 2013 ishte një fenomen në gjenezë, në zgjedhjet e vitit 2015 ishte shumë i përhapur, në zgjedhjet e Dibrës ishte fenomeni dominant. Nuk foli njeri për fitimin e votës, votat u këmbyen në të gjitha format që nga ato klasiket deri në më modernet. Mall me mall, mall me shërbim, klering dhe nuk e di se çfarë tjetër. Nëse do të ndjekim trajektoren e besueshmërisë së zgjedhjeve të zhvilluara gjatë tri viteve të fundit, shohim se shkojmë nga e keqja te më e keqja. Pra, zgjedhjet e 18 qershorit do të ishin për mua katastrofike, jo vetëm për ato në vetvete, por për gjithçka tjetër. Kemi tre alternativa, i shohim dhe zgjedhim atë më pak populiste. E para opozita, siç është sot vendos që ne nuk investojmë në problemet që ekzistojnë në lidhje me organizimin e zgjedhjeve, shkojmë normalisht, bëjmë fushatë elektorale, paraqesim alternativat tona, i bëjmë dhe favorin vetes dhe qytetarit që të dëgjojë alternativa politike. Zgjedhjet e 18 qershorit do të jenë më të këqija se ato të 2013-tës. Pas atyre zgjedhjeve do të kemi kontestim, bojkot parlamentar për 6, 9, 12 muaj, nuk mund ta parashikoj, nuk do kemi çelje të negociatave, implementim të reformës në drejtësi, vetting etj., dhe kostoja do të jetë shumë e madhe. Varianti i dytë është që opozita i qëndron fort variantit se zgjedhje me kushtet aktuale nuk mund të ketë. Atëherë do të ketë zhvillime të sforcuara politike si ato që përshkrova pak më parë me shkelje edhe të Kushtetutës, me kapërcim, me arna juridike siç e kemi bërë traditë, por që do arrijmë të shkojmë në një proces zgjedhor ku askush nuk do të ketë të paktën alibinë e kontestimit. Kjo periudhë para zhvillimit të zgjedhjeve mund të jetë shumë e shkurtër, disi më e gjatë, por sidoqoftë do të jetë më e shkurtër se sa kontestimi i zgjedhjeve të alternativës së parë. Pra, çfarë preferojmë? Një periudhë zhvillimesh të sforcuara politike 2-4 mujore para zgjedhjeve, dhe zhvillimi zgjedhjeve të pranueshme apo zhvillimi i zgjedhjeve me kushtet aktuale të cilat me siguri do të jenë të kontestueshme dhe do të shoqërohen nga një periudhë e gjatë destabiliteti. Në këtë do të futet alternativa e tretë që është ajo e plotësimit të kushteve të opozitës. Ngritja e një qeverie besimi siç tha zoti Meta, teknike siç tha zoti Basha, me mbështetje të gjerë e tha dikush tjetër, e cila ka vetëm një kosto, vetëm egoizmin e kryeministrit aktual. Ka tradita në vende të ndryshme, për shembull në Greqi nuk është e shkruar në asnjë ligj, por që është gjithmonë e zbatueshme, tre ministra të cilët kanë lidhje të drejtpërdrejtë me procesin zgjedhor japin dorëheqjen para shpalljes zyrtare të fushatës zgjedhore, qofshin ato të rregullta apo të parakohshme dhe zëvendësohen nga personalitete të fushës akademike. Këta janë ministri i Drejtësisë, i rendit, i pushtetit vendor dhe zëdhënësi i qeverisë. Këto janë tri alternativat.

Në 2 vjet opozita, nuk përcaktoi si prioritet zgjedhjet por u përfshi në debatin e Reformës në Drejtësi dhe 2 vjet e gjithë vëmendja e opozitës është marrë me të drejtë me të. Sot që është gati reforma nuk miratohet nga ana juaj. Dhe sot që kohë s’ka shtroni si çështje madhore Reformën Zgjedhore, ku mekanizmat për ta sjellë në nivelin ideal siç e pretendon opozita dhe e kanë të gjithë vendet e BE-së pothuajse është utopike ta pretendosh. Kjo është ose strategji politike ose naivitet politik. E dyta, ju ngritët çështjen e sistemit zgjedhor dhe është e vërtetë që zgjedhjet janë një çështje themeltare për një shtet demokratik. Por shtetet demokratike nga një shtet jodemokratik dallohen jo për sa i përket identifikimit të qëllimit por mjetet që gjenden për ta përmbushur qëllimin. Qëllimi që artikulon opozita është i drejtë, por mjeti që ka përzgjedhur, qeveria teknike, është i gabuar.

Ka dy çështje është fakt që nuk është përcjellë në opinion në dimensionin e vet real, përpjekja që është bërë për reformën zgjedhore. Informacioni që unë mund të jap nuk është i dorës së parë për reformën zgjedhore sepse unë nuk kam qenë palë në këtë komision. Me sa jam në dijeni prej shumë muajsh është depozituar në këtë komision dokumenti i vërejtjeve të opozitës për Reformën Zgjedhore. Nuk u mor asnjëherë parasysh dhe kur ngushtohen limitet kohore, ai që ka përgjegjësinë për mbajtjen e zgjedhjeve, qeveria, nuk mund ta lërë një çështje të tillë madhore, e cila është një minë me sahat të cilës i ke hequr dhe siguresën dhe e mban në dorë. Personalisht kam insistuar se nuk është më e rëndësishme Reforma në Drejtësi se sa Reforma Zgjedhore dhe reforma e sistemit politik në tërësi. Nëse kemi një sistem në atë nivel të korruptuar që e pranojmë të gjithë duhet të kemi parasysh se kush i ka dhënë formën atij sistemi, kush e ka riprodhuar, me çfarë metodash? Kur ka riprodhuar me mënyra korruptive si pret që të mos ketë një produkt të pakorruptuar? Si beson se ky parlament, i cili formalisht mund të jetë i pranueshëm që të reformojë sistemin gjyqësor edhe me votat e disa kolegëve deputet të cilët janë subjekt i dekriminalizimit? Insistimit për të vajtur dorë për dore me Reformën në Drejtësi dhe atë zgjedhore, fatkeqësisht nuk është dëgjuar. Gjithmonë duke bërë secili llogaritë e veta partiake dhe kjo është edhe rrjedhojë e mungesës së komunikimit normal midis mazhorancës dhe opozitës. Kjo është sërish përgjegjësi e mazhorancës. I bëra një lutje zotit Rama kur paraqiti programin e qeverisë në vitin 2013 në shtator. Bëj një diçka, sill një risi në jetën politike të vendit, institucionalizo nga pozitat e fituesit, dialogun me kreun e opozitës. Është një investim që e ke për ditë të keqe. Kur humbet besimi siç ka ndodhur tani dhe shumë nga arsyet mund të jenë të klimës psikologjike, është mosbesimi. Nëse do ta kishe të institucionalizuar këtë dialog, do të fashiteshin në një masë të konsiderueshme të gjitha këto fobitë dhe dyshimet ekzistuese. Në lidhje me zgjedhjet, unë jam dakord se nuk ka sisteme zgjedhore të mira apo të këqija, janë të përshtatshme ose të papërshtatshme. Unë nuk besoj se ne kemi gjetur edhe në të mëparshmen edhe në këtë aktual, sistemin e zgjedhjeve më të përshtatshëm në Shqipëri. Debati mbetet i hapur në kërkim të një sistemi që të na përshtatet më mirë, që të evitojmë të gjitha fenomenet negative. Mirëpo administrimi është i papranueshëm dhe kjo është çështje demokracie, nuk është çështje shumice. Asnjë shumicë nuk mund të imponojë në demokraci procedurën e numërimit të votës nga një palë ose nga dy palë. Cili është problemi i opozitës? Është i ekspozuar vetë procesi zgjedhor në praktikat dhe precedentët më të rrezikshëm që kanë ndodhur ndonjëherë në vendin tonë. Sot janë futur në një shishe të gjithë djajtë së bashku. Kjo sepse nuk patëm një qeveri, e cila të ishte parashikuese e këtij kokteili që është krijuar sot.

Ju në këto 53 ditë keni marrë pjesë në shumë tryeza me ambasadorë të huaj si pjesëtar i opozitës. Mund të na thoni çfarë është diskutuar konkretisht, sepse kjo puna e ambasadorëve të huaj është bërë si Zoti në betejat fetare, ku të dyja palët mendonin se e kishin në anën e tyre. Ka ndonjë të vërtetë në këtë mes?

Jemi në një botë civilizuar, një vend aspirant për në BE dhe strumbullari i botës së civilizuar janë zgjedhjet e lira. Nëse nuk i ke ato nuk mund të jesh anëtar i klubit të vendeve të civilizuara. Rrjedhimisht çështja e zhvillimit të zgjedhjeve në Shqipëri është edhe çështje e vendeve tona aleate dhe në NATO dhe në BE, dhe është një detyrim rutinor i çdo politikani që të ndajë shqetësimet e veta dhe me përfaqësuesit diplomatik të vendeve partnere. Në takimet me diplomatët kryesisht kanë qenë në formën e paraqitjes së argumenteve të njohura nga ana e partive të opozitës. Ajo çfarë kam dëgjuar është se ka patur nga ata diplomat, që e njohin po aq sa dhe ne që e jetojmë dhe jemi pjesëtarë të lojës politike në vendin tonë, me ide dhe propozime destruktive. Kam dëgjuar dhe diçka, të cilën po ta kisha dëgjuar individualisht, nuk do të merrja përgjegjësinë ta thoja publikisht. Fatmirësisht isha dhe me kolegë të tjerë politikanë, ditët e fundit, që dëgjova një propozim kaq cinik që nuk e besova se e dëgjova. Na u tha në prani të përfaqësuesve të 4-5 forcave politike që ndoshta mund të ishte një shans i mirë për ne që të përfitonim nga mospjesëmarrja e Partisë Demokratike në zgjedhje për të marrë ndonjë mandat më tepër. Nëse do të isha tetë a tetë me atë bashkëbisedues nuk do të merrja përgjegjësinë ta thoja publikisht, por isha me fat se isha me të tjerë që e dëgjuan. Duhet ta keni të qartë që ka dhe nga këto mendime.

Deri në çfarë niveli parashikoni ju që të shtrini qeverinë teknike? Çfarë nënkuptoni me atë, vetëm ministra? Deri në ç’pjesë të administratës? Së dyti, kur mendoni se do të zhvillohen zgjedhjet e ardhshme?

Besoj se ka një formulë për një qeveri teknike apo qeveri besimi. Mandati sigurisht është i kufizuar dhe do përqendrohet në ato aspekte që ka drejtpërsëdrejti me procesin zgjedhor dhe me shërbimet e tjera të domosdoshme për funksionimin e shtetit dhe të qeverisë. Natyrisht që nuk do të jetë një qeveri që do marrë ndryshime në legjislacion për reforma në fusha të caktuara, dhe sigurisht që nuk do të kufizohet me nivele ministrore apo zëvendës/ministrie. Ka agjenci apo drejtori të cilat janë drejtpërsëdrejti të lidhura me fenomenet shqetësuese të procesit zgjedhor, dhe do të duhet si në nivel qendror ashtu dhe lokal, që të ketë një frymë të tillë dhe në ato struktura. Janë strukturat e policisë ato më të përfolurat natyrisht, që duhet një frymë tjetër dhe aty ku është e mundshme kjo frymë do të përcillet dhe nga individë të tjerë që ekzistojnë apo në arsim e kështu me radhë. Është një mision jo nga të lehtit, por nga të domosdoshmit. Sa më shpejt që njëra palë t’iu shmanget qëndrimeve, aq më mirë sepse edhe qeveria teknike do kohën e vet sepse nuk mund të realizohen mrekulli brenda një kohe të shkurtër. Për mua është një fakt shtyrja e zgjedhjeve, për sa do të jetë kjo shtyrja nuk mund ta di.

www.mapo.al